Mama: Kotku co Cię mama dużo?
Mania: Koka! (kocha) :-D
***
Mama: Co będziesz robić jak mama pójdzie do pracy?
Mania: Wawić ciocią (bawić z ciocią)
***
Najczęściej ostatnio wygłaszany przez Manię monolog:
- Nie mamy tupinki. Cieba kupić klepie. Pan babał tupinke. kował Pan.
(nie mamy trampolinki. Trzeba kupić w sklepie. Pan zabrał trampolinkę. Schował Pan)
***
- Miciu, cio ty jobis?! cio jobis? bakbagan jobis!
(-Misiu co ty robisz? co robisz? bałagan robisz!)
Serio, mam już dosyć szukania niani. W życiu bym nie pomyślała że to takie trudne!
nr 1 - zrezygnowała na kilka dni przed "rozpoczęciem pracy"
nr 2 - to miała być ta idealna ale wyszło inaczej
- Ciocia choć bawić Majeki
- teraz piję kawę Maju, pobaw się sama
- Ciocia ziegnij abawke
- sama sobie sięgnij Maju
I to wszystko przy mnie - ciekawe jak by się zachowywała gdyby zostały same - nie chcę tego sprawdzać
nr 3 - starsza Pani, bardzo fajna, dobrze zajmowała się Manią ale sama stwierdziła, że boi się że nie dary fizycznie
nr 4 - czterdziestoparoletnia kobieta, jakaś dziwna, niby wszystko ok ale coś mnie od niej odrzucało - nie umiem wyjaśnić. Zaufałam intuicji a nie tej Pani
nr 5 - Karolina - dziewczyna po maturze, dopiero zaczyna studia zaoczne. Sympatyczna, wydaje się odpowiedzialna i rozsądna, lubi dzieci. Była u nas dużo wcześniej ale ze względu na brak doświadczenia odrzucałam jej kandytaturę. Zmieniłam zdanie po spotkaniach z "doświadczonymi" Paniami.
Dziś Karolina była u nas po raz pierwszy i będzie przychodzić codziennie. Fajnie bawiła się z Manią, opiekuńcza, ciepła, Mania ją polubiła chyba. Mam nadzieję, że się dogadają a Karolina będzie dobra dla mojej córci i da sobie radę mimo młodego wieku i braku doświadczenia. Czas zaufać komuś poza mężem nie? :-P
Pisałam, że znalazłam opiekunkę dla Mani? Tak, znalazłam. I w piątek się okazało, że już jej nie mam.
Przed południem zadzwoniła do mnie opiekunka, która już w poniedziałek miała przyjść "zapoznawać" się z Manią. Chciała się spotkać ale nie było nas w domu więc przez telefon poinformowała mnie, że dostała jakąś ofertę z PUP i jeśli odmówi to ją wyrejestrują i nie będzie miała ubezpieczenia, więc ... rezygnuje z "pracy" u nas.
Super nie?! Oczywiście pierwsza moja reakcja - płacz. Chyba z bezsilności i złości. Później telefon do męża i pytanie: co dalej skoro za dwa tygodnie wracam do pracy?
Na szczęście jedna z Pań które u nas były nie znalazła innej pracy i zajmie się Manią. Co prawda nie zrobiła na mnie tak dobrego wrażenia jak tamta, ale zwyczajnie nie mam wyjścia. Zaufać muszę...
Trzymajcie kciuki proszę, żeby już nic się nie posypało...
Tydzień zleciał nie wiadomo kiedy i już jesteśmy w domu.
Było cudownie! Uwielbiamy polskie morze mimo nie zawsze pięknej pogody i "nieco" brudnych plaż :-). I cieszymy się, że zachwyciło też naszą Manię! Zabawom w piasku, moczeniu małych stópek i okrzykom "kujjjiiiiidza"* nie było końca <3
A i powietrze naszej córci wyraźnie służyło. Spała jakieś 15 godzin na dobę, co w domu raczej się nie zdarzało :-)
Teraz pora wracać do rzeczywistości... wychodzące "trójki", kuuuuupa prania i bałagan w mieszkaniu. Ale nic to, przeżyjemy :-) Naładowane akumulatory na jakiś czas wystarczą ;-)
Buziaki :-*
* kukurydza
